Państwo w Europe Północnej, leżące nad Morzem Bałtyckim, nad Zatoką Fińską i Zatoką Ryską. Stolicą i jednocześnie największym miastem w kraju jest Tallinn. Estonia powstała po I wojnie światowej. Jest członkiem Unii Europejskiej i NATO. Od południa sąsiaduje z Łotwą, od wschodu z Rosją oraz z Finlandią przez Zatokę Fińską.
Estonia ma silne wpływy skandynawskie, przede wszystkim szwedzkie i duńskie. Mianowicie sama nazwa stolicy Tallinn oznacza ,,Duńskie Miasto”.
W 1918 roku Estonia odzyskała niepodległość. Rząd estoński starał się o przyjęcie do kręgu krajów nordyckich, ale próby te zostały zahamowane po II wojnie światowej. W 1991 roku po odzyskaniu niepodległości powrócono do idei identyfikacji z kulturą nordycką.
Estonia od wczesnego średniowiecza, aż do początków XX wieku, znajdowała się pod bardzo silnym wpływem kultury niemieckiej. W rezultacie obecna Estonia była jednym z państw które najdłużej w swej historii była pod panowaniem niemieckim. Kultura niemiecka wciąż obecna jest w wielu aspektach kulturowych dzisiejszych Estończyków.
Estonia składa się z 2355 wysp i wysepek w Zatoce Ryskiej o łącznej powierzchni 4,2 tys. km². Największymi z wysp są Sarema i Hiuma. Zachodnie wybrzeże silnie rozczłonkowane, niskie, natomiast północne – wysokie i strome. Dominują tu tereny nizinne, tymczasem najwyższe wzniesienie sięga 318 m n.p.m.
W skład Estonii wchodzi 2355 wysp i wysepek w Zatoce Ryskiej[11] (największe Sarema i Hiuma) o łącznej powierzchni 4,2 tys. km² (9,2% powierzchni kraju). Zachodnie wybrzeże silnie rozczłonkowane, niskie, północne – wysokie i strome. Większość obszaru stanowią tereny nizinne (średnia wysokość 50 m) z najwyższym wzniesieniem Suur Munamägi, sięgającym 318 m n.p.m. Rzeźba polodowcowa (moreny, drumliny, ozy, jeziora). W północno-wschodniej części wysoczyzna Pandivere (wys. do 166 m), na południu i południowym wschodzie wzniesienia Sakala, Otepää i Haanja (do 318 m). Klimat umiarkowany, przejściowy między morskim i kontynentalnym. Średnia temperatura w najchłodniejszym miesiącu (w lutym) wynosi od –7 °C na wschodzie, do –3 °C na zachodnich wyspach, w lipcu 16–17 °C. Suma roczna opadów 500–700 mm, maksimum od lipca do września. Gęsta sieć rzeczna, zwłaszcza w południowej części, główne rzeki: Narwa, Ema, Parnawa; ponad 1000 jezior (ok. 5% powierzchni kraju), największe Pejpus (graniczne z Rosją). Estonia leży w strefie lasów mieszanych. Na ubogich glebach piaszczystych rosną bory sosnowe (z sosną zwyczajną), na glebach bardziej żyznych lasy świerkowe (ze świerkiem pospolitym), niekiedy ze znacznym udziałem dębu szypułkowego i innych drzew liściastych. Lasy zajmują ok. 38,5% powierzchni kraju, torfowiska (przeważnie wysokie) i tereny podmokłe – 20%. Na wschód od Tallinna (na wybrzeżu Zatoki Fińskiej) leży Park Narodowy Lahemaa. Zgodnie z ostatnimi badaniami powierzchnia Estonii wzrosła o 112 km²[12]. Najdłuższą rzeką Estonii jest Võhandu[13][14].
